کد مطلب:212797 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29
فرمانبری حیوانات از انسان
حیوانات با اینكه نیرومندتر از انسان هستند، به قدرت خداوند، تحت فرمان انسان در آمده اند: گاو كه به توانایی مشهور است، حاضر می شود با كمال بردباری برای انسان زمین را شخم كند. شتر با زورمندی و قوتی كه دارد اگر كودكی مهار آن را بكشد فرمان می برد. اسب به سواری تن در می دهد و در میدان جنگ تحمل زخم نیزه و شمشیر را می نماید، و در خطر مرگ سر از طاعت صاحبش نمی كشد. گله گوسفند از یك نفر فرمان می برد و در چراگاه پراكنده نمی شود. اگر این حیوانات از فرمان بشر خارج می شدند، چه قدرتی می توانست آن ها را مطیع سازد؟ و نیز اگر درندگان مانند شیر و پلنگ و ببر می توانستند با هم اتفاق كند و به زیان فرزند آدم برخیزند چه می شد؟ و چگونه همه را مستأصل می كردند.
ببین خداوند چه وحشتی از انسان در دل درندگان قرار داده كه همواره از شهرها و جاهایی كه محل زندگی آدمی است گریزانند، و هر جا از وجود انسان اطلاع پیدا كنند فراری و پنهان می شوند. اگر این ها دارای عقل و شعور بودند و از انسان نمی ترسیدند، ممكن بود به خانه های مردم هجوم برند و به آنان حمله كنند. ولی سگ چون مورد احتیاج بشر است با او انس گرفته پاسبانی خانه و گله را می كند، و هر قدر گرسنگی و ستم ببیند، از صاحبش جدا نمی شود. چه كسی این عاطفه و وفاداری را به سگ آموخته است؟ و كی دندان های برنده و چنگال های درنده به این حیوان بخشیده و صدای بلند وحشت آور به آن داده كه دزدان بترسند و اطراف محلی كه این حیوان در آن جاست نگردند؟
فكر كن در حكمت هایی كه خداوند در خلقت چهارپایان قرار داده: چشمانشان پیش رویشان است برای آن كه برابر رو و پیش پای خود را ببینند تا به دیوار یا مانعی برخورد نكنند و به چاهی نیفتند؛ و لب و پوزه آن ها را طوری خلق فرموده كه بتوانند به آسانی هر چه را بخواهند از زمین برگیرند؛ و برای آنها دم خلق فرموده تا پشه و مگس را از خود دور سازند و هنگام در گل فرورفتن با كمك آن بیرونشان آورند؛ و نیز پشت آن ها را مسطح خلق نموده كه مردم به آسانی بتوانند بر آن ها سوار شوند.
ببین خداوند چه وحشتی از انسان در دل درندگان قرار داده كه همواره از شهرها و جاهایی كه محل زندگی آدمی است گریزانند، و هر جا از وجود انسان اطلاع پیدا كنند فراری و پنهان می شوند. اگر این ها دارای عقل و شعور بودند و از انسان نمی ترسیدند، ممكن بود به خانه های مردم هجوم برند و به آنان حمله كنند. ولی سگ چون مورد احتیاج بشر است با او انس گرفته پاسبانی خانه و گله را می كند، و هر قدر گرسنگی و ستم ببیند، از صاحبش جدا نمی شود. چه كسی این عاطفه و وفاداری را به سگ آموخته است؟ و كی دندان های برنده و چنگال های درنده به این حیوان بخشیده و صدای بلند وحشت آور به آن داده كه دزدان بترسند و اطراف محلی كه این حیوان در آن جاست نگردند؟
فكر كن در حكمت هایی كه خداوند در خلقت چهارپایان قرار داده: چشمانشان پیش رویشان است برای آن كه برابر رو و پیش پای خود را ببینند تا به دیوار یا مانعی برخورد نكنند و به چاهی نیفتند؛ و لب و پوزه آن ها را طوری خلق فرموده كه بتوانند به آسانی هر چه را بخواهند از زمین برگیرند؛ و برای آنها دم خلق فرموده تا پشه و مگس را از خود دور سازند و هنگام در گل فرورفتن با كمك آن بیرونشان آورند؛ و نیز پشت آن ها را مسطح خلق نموده كه مردم به آسانی بتوانند بر آن ها سوار شوند.